Bosgeluk

De wandeling startte vanmorgen in Otterlo, bij de ingang van de Hoge Veluwe.
Daar staat nu een bord met de aankondiging van de tentoonstelling van Seurat in het Kröller-Müller die morgen door de koning wordt geopend.
Ook op de foto staat het huis waar vroeger boswachter Vink woonde.


We zijn de wandeling op een witte fiets begonnen.
Naar het museum gefietst en daarvandaan weer teruggelopen.
Een deel van dit stuk is onderdeel van het Veluws Zwerfpad.
Links, rechts, kriskras, klimmen, dalen, eensporige smalle paadjes half overgroeid met bosbessenstruiken, over boomstammen heen, tot twee keer toe stil om wat oefeningen te doen. Rek en strek. Een kort tikspelletje.
Tijdens het wandelen ook tempoversnellingen en zo.

Een gat in de boom ontdekten we omdat we kleine vogeltjes hoorden piepen.
Moeder specht wachtte ongetwijfeld met voedsel in haar bek tot wij door zouden lopen.
Dus dat deden we maar.
We zagen sporen van een moeflon.
In dit gebied veel hulst. Waarom zitten er geen jonge blaadjes aan deze struiken?
Die worden door reeën gegeten. De jonge blaadjes hebben wel kartels, maar prikken niet.
Hoger in de struik kunnen ze niet bij en je ziet dan ook struiken die vanuit het midden omhoog groeien, vol jonge groene blaadjes.
Een dassentunnel zagen we.
Bij een veldje hing een camera. Hier wordt de hoeveelheid voorbijkomend verkeer, met name wild, vastgesteld, medewerkers krijgen de foto's thuisgestuurd en determineren en tellen. Soms als je nachtfoto's ziet is dat op het eerste gezicht nog niet zo makkelijk als je alleen twee ogen herkent.
Roken we een vos? Of toch de vogelkers. Die stond volop in bloei.

Het was weer heerlijk. Volop genieten!

Ook werken bij de NOS?

Oxalis

uitverkocht Oxalis deppei Iron Cross

< Artikel 59 van 67 >

uitverkocht Oxalis deppei Iron Cross



Tijdje geleden voor een paar dubbeltjes een zakje kleine bolletjes bij de Aldi gekocht,
er stond een mooi plaatje van roze bloemetjes op.
Ik verwachtte er niet zo veel van.
Het is een soort klavertje 'good luck plant', genaamd Oxalis.
Er zijn vele soorten van.
Het plantje kan gaan woekeren las ik, dus ik ben gewaarschuwd.
Vooralsnog bloeit het in mijn volkstuin, heel schattig.

...

Balkonscene

Heel even op het balkon geweest vandaag.
Uitkijkend naar beter weer na al deze natte en koude dagen.
Het komt eraan.




Petunia

Groene ogen

Ik kocht de kat voor bij het kussen.

Paarse dovenetel en klokjesbloem in het blauwe perk.

In het parkje. Het bleef regenen, enige twee foto's.
Bij wijze van tóch even frisse neus gehaald en
'geen dag zonder moedertje natuur'.

Winnaars

foto Radio 538

Ik dacht wel dat ze tweede zouden worden.
Maar het had gekund, af en toe leek het er even op.
Dat ze door zouden stoten en de eeuwige winnaars van de European Song Contest 2014 zouden worden.
Het was spannend en het was een (twitter)feestje.
Ik zou het winnende nummer, de powerballade Rise Like A Phoenix zo niet na kunnen zingen en ik hoef het ook niet meer te horen, maar ik denk niet dat Conchita Wurst* uit Oostenrijk de nummer 1 was geworden op basis van een statement alleen, het was een goed lied.
Calm After The Storm zong ik al mee, ik neuriede en floot het, het zat in mijn hoofd.

Ik vond het tweede optreden van Ilse en Waylon iets minder dan de eerste keer.
Ietsjes maar. In het begin meende ik zenuwen te horen in de stem van Ilse.

Als de verwachting van 'minstens toptien' naar 'minstens top 5' gaat en ze schieten dan bij de bookmakers door tot zó dicht bij de finish, dan is een tweede plaats toch een beetje teleurstellend.

Ik hoor en lees her en der : eigenlijk zijn Ilse en Waylon de echte winnaars.

Nee hoor, Conchita Wurst is de echte winnaar. Het is niet anders.

Maar het scheelde maar een haar of het beste liedje had gewonnen.
( 'een baard', zoal ik velen heb horen taalgrappen)

* echte naam : Thomas Neuwirth

..

Janken

Huilen, janken, grienen, schreien, blèren, brullen, drenzen, krijten, wenen, snotteren, piepen, jeremineren, snikken .... wordt vervolgd.
(nee ik ben vrolijk en blij, ben gewoon een verzameling aan het aanleggen)

Wekelijkse wandeling

Tondelzwammen. Het grappige van de bovenste foto vind ik dat ze hierop in twee richtingen groeien, de boom ligt er mogelijk al een jaar of 25, zo oud is ook de linkerzwam. De andere is pas gekomen nadat de boom is gevallen.
Hieronder oude zwam in contrast met nieuwe groei (lijsterbes).


Vanmorgen ook weer even bij het verbrande gebied op de Hoge Veluwe gekeken.
Het gebeurt bijna nooit dat een brand ontstaat door een achteloos weggegooide sigaret, men is nog op zoek naar de oorzaak.
Zeer spijtig voor de grote oude bomen en de korhoen die men niet heeft kunnen redden,
maar de vogels fluiten door, en het pijpestrootje rukt flink groen op tussen de zwarte heidestruiken.

Veldleeuweriken gehoord en gezien.

Gebiedjes die afgezet zijn met prikkeldraad. Hoe zit dat?
Deels omdat men wil weten wat het verschil in de flora is als in een gebied geen wild kan komen. Dat is een behoorlijk verschil. Dat wild vreet wat.
In een ander geval is men kruiden aan het kweken, waarbij met het wild moet weren om dat te doen slagen. Edelherten kunnen van een afstand van een paar meter over een schutting springen maar prikkeldraad voelen ze op afstand, daar komen ze niet in de buurt.
Er zit natuurlijk geen stopcontact aan een boom, dus er staat een zonnepaneel waar de energie mee opgewekt wordt.

Soep

Ik stap 'De Veluwse Slager' binnen.
Terwijl de man op wie ik eerst even moet wachten - er is verder niemand in de zaak - de bestelling klaarmaakt, bespreken we de aankomende buien .. in relatie tot tuinieren.
Ik bedoelde te zeggen dat het van mij mocht gaan regenen want ik was net klaar met het tuinwerk. Hij begreep dat.
Hij vraagt of het wat meer mag zijn, ik weet eigenlijk niet waarom want het is niet een stuk, het is poulet.
Enfin, kan mij het schelen. Doe eens gek.
Het is zeker drie jaar geleden dat ik bij een slager ben geweest.
Uiteindelijk blijk ik voor 4 dagen vlees nog geen 5 euro te hoeven betalen.
De van oorsprong Turkse man vertelt dat zijn broer had gebeld
en dat hij nog kippenvel krijgt als hij eraan denkt.
Zijn familie woont in de buurt van de Zwarte Zee en daar heb je een gigantische hoeveel notenbomen en daaronder is een streek met perziken. Na het mooie weer vroeg dit jaar is er vorst geweest en de hele oogst is naar zijn grootje.
Wat erg! Ik vraag nog wat hij nu moet doen, en hij vertelt dat het een probleem is dat zij niks doen, zij afwachtend zijn, ze hebben 1 product en komen niet op het idee om wat anders te gaan doen, zoals iemand in Nederland zou doen.
Ik hoop niet dat ik de enige klant was vandaag, zo een aardige man, met zo een nette zaak, die verdient veel klandizie. Maar ja. Supers enzo. Denk ik.
Daarna ga ik een dierenspeciaalzaak in, waar ik ook nog nooit ben geweest en betaal twee euro minder voor de enige brokken die mijn kat eet. Mazzeldag.

Eindelijk vermoeid van het spitten, wieden en planten voldaan thuis, heeft het nog steeds niet meer dan een drupje geregend, terwijl het uren dreigde door donkere luchten, gedonder in de verte en weerlichten.

De soep voor morgen staat op, het ruikt al lekker!

Voorlezen

De maatschappelijke ladder beklimmen gaat niet met de grootste sprongen, in mijn geval.
Nu sta ik op de wachtlijst voor vrijwilligerswerk!
Hoe diep kun je zakken. Nou, nog veel dieper.
Een mens moet niet zo kortetermijndenken.
En dit project is het wachten vast waard.
De Voorleesexpres raast nog even voort zonder mij; binnenkort begint er een training zodat ik in elk geval startklaar ben als het nodig is om in te stappen.
Intussen kan ik vast wat boeken bekijken, bijvoorbeeld die van Jaques Vriens of Gerda Muller.

Nadagen

De zondag is in duizend stukjes gescheurd.

En nu het weer opklaart zou ik naar de tuin kunnen moeten of een biertje drinken in het bluescafé. Of die tijd nog komt weet ik niet, maar vandaag zit het er niet in.
Sudderende nadagen. Omdat het de hele dag geregend heeft.
Plaatjes gedraaid, hele oude. Niet alleen heel oude maar ook in geen decennia lang beluisterde exemplaren. De grootste winst van de cd de dubbele speelduur. Vanaf de cd is Nederland al minder gaan bewegen. Sinds de cd is Nederland gaan vervetten. De afgang van het vinyl was de opgang van de sportschool.
Ik heb witlofsalade gemaakt. Ik heb dan eindelijk eens wat van Herman Brusselmans gelezen, zij het een klein boekske, een 'Literair Juweeltje', ik heb er een hele rij van, kocht ze toen ik in Utrecht werkte - voor een euro bij de Bruna op het station. Maar wel in één ruk uit.
Je leert er wel woorden bij.
Dactylo, cadetten, Chouffe.

Ik maak soep en het is alweer bijna tijd voor Eva.
(Jinek)


En later heb ik twee kroketten gehaald.
De krokettenbakker(snackbarkeeper?) zei dat ze niks verdiend hebben aan het feest voor de deur op het plein gisteren.
Allemaal kinderen. Zonder geld. Wat een pech.

En het schoonvegen was nóg niet klaar, nadat ze vanmorgen om 7 uur daar al mee begonnen waren.

(en dit laatste schrijf ik niet om vijf voor vijf, maar om bijna half tien, het is al donker).

Mijn Koningsdag

Kijk. Nieuw. Voor 5 euro. Ik heb er nog afgepingeld.

Seurat

Ik verheug me op de tentoonstelling in het Kröller - Müller van werken van de slechts 31 jaar geworden Georges Seurat,
die op 22 mei door de koning wordt geopend.
Het topstuk Le Cirque, het laatste werk dat Seurat schilderde, uit de collectie van Musée d’Orsay in Parijs wordt zeer zelden uitgeleend.

Wandelen

Een heerlijke ochtend in het prachtige bos.

Wist je dat de stengel van de bosbesstruik vierkant is?
En dat mos geen wortels heeft? Mos drinkt bij vochtig weer, of bij nevel.
En ik heb geleerd dat teken zich binnen een paar uur laten afspoelen onder de douche.
We stonden stil bij een oude douglas die huilde, er zat duidelijk een wond van een afgebroken tak, de hars droop van grote hoogte naar beneden. Er stond een rood kruis op de stam, we waren het niet eens met de beslissing van de houtvester.
We zagen een veegboom, een wild zwijn had hier duidelijk haren achtergelaten zich geschuurd na een modderbad.
Verschillende sporen van overstekend wild.
Volgende week weer!

..

Toen ik gisteren geen zin meer had in kijken naar (de documentaire over) Martin Bril, maar wel in het lezen van Martin Bril, ben ik lekker naar bed gegaan met een verhalenbundel van hem. Heerlijk hem te lezen.
Ik sliep in met hoofdschrijven van een blogje dat ik vandaag zou neerzetten.
Niet over hem maar over iemand anders.
Maar nu kom ik van intensieve werkzaamheden. En ben ik moe. Wordt vervolgd.

De hamvraag

Schouderham
Achterham
Yorkham
Beenham
Sallandse plaatham
Serranoham
Parmaham
Boterham
Birmingham

Jammer

Een door u besteld artikel is door de verkoper helaas geannuleerd

Gekocht:

De kolonel krijgt nooit post Gabriel Garcia Marquez
Nederlands - Paperback
€ 3,50
Tweedehands exemplaar

Broer en zus

In een Indonesische taal (ik weet niet welke) is er geen woord voor broer of zus, sec.
Het geslacht van een brus of Geschwestern moet niet van belang zijn in die cultuur, als er niet eens een apart woord voor is, zou je denken.
In het Nederlands is er weer geen woord voor broer en zus samen. 'Brus' is niet echt ingeburgerd.
In het Indonesisch is er wel een apart woord voor oudere of jongere broer/zus.
Kakak, resp adik.
De plaats in het gezin, geboortevolgorde, de pikorde.
Da's bepalend. Dat wist ik al.

Mooi, dat er verschillende woorden voor blijken te zijn, in een andere taal.

Bron: 'Interculturele communicatie', Nunez/Popma. Van Gorcum, 2010

Schraalhansachtig (2)

Ik schreef eerder over de eerste uitzending van Maartens Moestuin.
't Hart zegt af en toe iets over gezond leven.
Zelf is hij mager, fit en bijna 70, dus zijn tips zijn geloofwaardig.
Nu schijnt dat Japanners vaak zo oud worden, boven de 100, o.a. omdat ze zich nooit vol eten.
Ze eten hun buikje niet rond, maar slechts voor 80% vol.



Dus het klopt.

Dingetje

Een dingetje kan best lastig zijn.
Zo niet een klein, pijnloos knobbeltje in je borst.
Wat toen bleek te wijzen op een levensbedreigende ziekte.
Enfin, dat is 19 jaar geleden. Toen alles anders was.
Nu zie ik op de draaideur van het ziekenhuis een reclameposter van mooie lingerie, binnen even voorbij het restaurant staan de rekken met leuke lingerie en badpakken vrolijk buiten.
Daar ga ik de volgende keer eens kijken.
Dat terzijde.
Wat ik nu heb is slechts lastig.

Moet je voor iets aan je gehemelte naar de tandarts of naar de huisarts.
Ik ging naar de huisarts en kreeg antibiotica voor de ontsteking die pijnlijk was zodra ik mijn frame in deed (Een gedeeltelijke gebitsprothese).
Vervelend, ik heb nog wel kiezen over om mee te kauwen, maar een tand missen? Daar voel ik me niet zo blij mee.
De ontsteking genas, het frame kon weer in. Hoera.
Eén dag.
Het kwam weer terug. Toen verwees de huisarts mij naar KNO.
En die afspraak was vanmorgen.
Intussen bleek het vrijwel geheel uit zichzelf te herstellen en vandaag had ik voor het eerst het frame weer in zonder pijn.
Moet je dan zo'n afspraak afzeggen?

Dat had gekund, maar ik ben blij dat ik gegaan ben.
Het is iets dat komt en gaat. Dus daarom.

En specialisten zijn er ook voor controle, advies en erger voorkomen.

Hoera.

Bevrijding Apeldoorn

De eerste geallieerde tanks in het centrum van Apeldoorn, 17 april 1945

Bloesems bloesems

Ik wil in het voorjaar trouwen, in een kerk vol witte en roze bloesems.
Niet dat ik iemand heb, maar dat weet ik dan vast.
Je kan jezelf alles dromen, wensen en denken, om je beter te voelen.

Het was een zonnige dag maar ik had met de lage temperatuur vanmorgen in het parkje geen vlinders verwacht, toch een klein oranjetipje gesnapt.


Paars


Dit gebloemte ook in de buurt bij een veldje.

Wonderfull

de letter K

Van de site van een school: groep 2 gaat de letter K leren

"Maandag 31 oktober leren we een nieuwe letter aan, de letter K van kastanje.
De kinderen mogen weer iets meenemen wat begint met de letter K.
Wilt u de letterboekjes dan weer meegeven naar school?"



Vanmorgen heb ik met een groepje volwassen Nt2-cursisten met de methode AAP gewerkt.
De cursisten zijn vluchtelingen die gealfabetiseerd moeten.

We hebben o.a. de letters b en p geoefend, ze vinden het tamelijk lastig, stok links, rechts, onder of boven. Ze hebben netjes tussen de lijntjes gewerkt. De pen of het potlood wordt hierbij niet van het papier gehaald. Het is belangrijk dat op het aangeven punt en in de aangegeven richting wordt geschreven. Ik zit er dus bovenop om te controleren of dit goed gaat.
Bij de woordjes stonden opeens ook woordjes met een K, die hadden ze nog niet geoefend, de K kwam pas verder in het boek aan bod.
Voor mij is dit ook nieuw.
De letter K had enige extra aandacht en oefening nodig.

Schraalhansachtig

Vandaag de eerste aflevering van het veelbelovende 'Maartensmoestuin'.
Ik kan er uren naar kijken.
Een prachtig woord had onze Maarten ('t Hart) voor 'matig eten'.
Teveel eten is natuurlijk niet goed, voelt ook niet goed.
Genoeg is genoeg, nu ja, eigenlijk is genoeg al te veel.
Zo vat ik het op, althans.
Je moet doorlopend eigenlijk nog wel wat lusten.
Niet teveel, want dan heb je honger. "Schraalhansachtig".
Het woord zegt het al.

Neem nog een mals sterappeltje.
Ik heb geen tuin meer bij de deur, laat staan zo'n ouderwetse hoogstammer.
We hadden vroeger vier sterappelbomen voor het huis staan.
Mijn moeder vond dat ze teveel licht wegnamen.

Deze ster heb ik geplukt van Aafke7.blogspot.com

Achter de schermen

Behind the scenes of National Geographic pic.twitter.com/R6meY5iL2F

— Earth Pics (@EarthPix) 6 april 2014

Arenlezen

'De arenlezende boerin', is een kunstwerk van Vincent van Gogh, uit 1885.
De poster hing tot voor kort bij mij in de gang. Tot mijn schande heb ik het nooit geweten.
Ik zag altijd een zaaiende vrouw.
Maar ze verzamelt dus aren, want dat is wat 'arenlezen' betekent.



'Arenlezende vrouwen' ook op dit doek van een tot de voor kort mij onbekende dorpsschilder J. van de Burgt. Onderstaande informatie van weblog Boekel700.nl

Bron: Heemkundekring Sint Achten op Boeckel

Uit: Nieuws van de Week

Zaterdag, 23 december 1905

Hoe onze dorpsschilder J. van de Burgt zijn komkommertijd op nuttige wijze weet te besteden, is bij hem aan huis te zien; welke bewonderingswaardige schoone schilderstukken, met zijn fijne penselen, zoo echt natuurlijk weet hij na te bootsen, dat men er verbaast van staat in ons nederig Boekel zulk een nederig kunstwerk aan te treffen, die een Millet durft nawerken met zijn “angelus”, “aardappels pooten”, “aren lezen”, de Onbevlekte Ontvangenis”, enz., enz. Waarlijk, bij het aanschouwen van deze reproducties een woord van lof aan deze bekwame schilder en hem van harte succes in zijn zaak.

Poses van de poes

Het is zondagmiddag en het regent.

Schriftje

Ik kom dit oude schriftje tegen, het is nog niet vol.